Taalstoornissen

Meer informatie

Contacteer ons per telefoon, per e-mail of via contactformulier voor meer informatie.

Contacteer ons

Bij een aantal kinderen kent de taalontwikkeling een vertraagd of afwijkend verloop. Logopedisten spreken dan over een dysfatische ontwikkeling of een primaire taalontwikkelingsstoornis. De stoornis treft zowel de ontwikkeling van de taalvorm (verbuigingen en vervoegingen en de zinsbouw), de taalinhoud (woordenschat) als het taalgebruik.

Bij een taalontwikkelingsstoornis wordt taal in de hersenen minder goed verwerkt. Een taalontwikkelingsstoornis is een onzichtbare handicap die kinderen enorm kan belemmeren in hun ontwikkeling.
Alle kinderen met een taalontwikkelingsstoornis hebben erg veel moeite met het verwerven van de grammatica van de taal. Zo heeft het ene kind moeite met de uitspraak van klanken en de meerlettergrepige woorden en een ander kind heeft mogelijk moeite met taalbegrip en de opbouw van de woordenschat. Ook kan het zijn dat er problemen zijn met de pragmatiek, dus het verstaan van taaluitdrukkingen en de specifieke situatie waarin deze bepaalde uitspraken passen.

Als de taal zich niet normaal ontwikkelt ten gevolge een verstandelijke handicap, een gehoorstoornis of een psychische stoornis, dan spreken we van een secundaire taalontwikkelingsstoornis.
Een ernstige taalontwikkelingsstoornis kan kinderen enorm belemmeren in hun ontwikkeling op sociaal-emotioneel gebied.
Een taalontwikkelingsstoornis kan al op erg jonge leeftijd ontdekt worden. Het kan zijn dat de spraak-taalontwikkeling erg moeizaam op gang komt. Ook bestaat de kans dat het kind weigert te spreken (mutisme) omdat hij/zij moeilijk te verstaan is en ze de woorden niet goed kunnen formuleren. Wanneer kinderen achterlopen in de spraaktaalontwikkeling is een goede begeleiding van essentieel belang.